Reżyseria i choreografia: Jo Strømgren. Spektakl śledzi życie pewnej kobietyod momentu jej przyjścia na świat w roku 1973 do rocznicy urodzin w 2013. Te cztery dekady są  odbiciem czasu zwątpień, nadziei, zmagań, wyborów i nieprzewidzianych wydarzeń, którymi kierują heroiczne cnoty – żądza życia i chęć przetrwania. W wędrówce po chaotycznej Europie bohaterce spektaklu udaje  się znaleźć kompromis pomiędzy własnymi ambicjami i wymuszonymi  okolicznościami. Wiele warstw przedstawienia  portretuje  nie tylko indywidualne poszukiwania konkretnego człowieka, lecz staje się także synonimem pewnej podróży  kraju i zespołu Teatru Tańca. Polska przeszła radykalne zmiany w ciągu ostatnich 40 lat, jakie są jej perspektywy? Jubileusz czterdziestolecia Polskiego Teatru Tańca skłania do tych samych pytań. Jako dzieło sztuki, przedstawienie to nie zagłębia się w fakty i sylwetki. Fikcyjny punkt widzenia, nawet z perspektywy obcego, może równie dobrze zapewnić dystans niezbędny do komunikacji na wspólnym poziomie. Przecież nawet prawda nigdy nie jest do końca prawdą, wszystko jest kwestią detali, na które chce się położyć nacisk, zignorować je lub wyolbrzymić.