W skandynawskich domach nie wieszano firanek, by pokazać, że ich mieszkańcy, a zwłaszcza mieszkanki, nie mają nic do ukrycia: żyją uczciwie i pobożnie. A co z lokatorami współczesnych mieszkań, chowającymi się za szczelnie zasłoniętymi oknami? Czy firany skrywają tylko ich grzechy i grzeszki? Czy przysłaniają też marzenia, by pozwolić choć na chwilę wyrwać się z okowów konwenansu, choć na chwilę zapomnieć o tym, co wypada? Austriacki dramatopisarz Werner Schwab bezlitośnie rozchyla zasłony. Pozwala nam zajrzeć w głęboko ukryte pragnienia swoich Prezydentek, podpór mieszczańskiej wspólnoty, które – choć przygniecione krzyżem codziennych trosk – wciąż marzą o miłości. I tylko za bezpieczną zasłoną mogą snuć swoje fantazje.