Wyspa” dotyczy uniwersalnego problemu współistnienia człowieka z naturą, która stała się dla niego obcą przestrzenią. Przemierzanie pól lawy sprowokowało autorkę nie tylko do fotograficznej dokumentacji pejzażu, ale skonfrontowało z sytuacją, w której jedynym towarzyszem podróży staje się własny cień. Ten wyjątkowy stan, przerażający i pociągający jednocześnie, stał się kwintesencją tego, co zawiera się w „Wyspie”.