Głowacki przeniósł antyczną tragedię w realia zamieszkanego przez bezdomnych parku na dolnym Manhattanie. Bohaterowie sztuki upadli na najniższy szczebel nowojorskiej drabiny społecznej. Żyjąc na samym dnie, próbują zachować resztki godności i każdego dnia marzą o powrocie do dawnego życia. Dowcipne dialogi i zaskakujące skecze stanowią tu jednak tylko przykrywkę dla dylematów głęboko zakorzenionych w antycznej tragedii.