Choreografia i reżyseria: Ewa Wycichowska Reżyseria i główna rola aktorska: Janusz Stolarski Muzyka: Krzysztof WikiNowikow Video: Daniel Stryjecki Scenografia: Bohdan Cieślak Kostiumy: Anna Czyż Asystent kostiumografa i stylizacja fryzur i nakryć głowy: Adriana Cygankiewicz Opracowanie dramaturgiczne tekstów: Jagoda Ignaczak Konsultacja literacka: Maria Dębicz Obsada: Urszula BernatJałocha Fabian Fejdasz Julia Hałka Paulina Jaksim Zbigniew Kocięba Jerzy Kaźmierczak Katarzyna Kulmińska Kornelia Lech Paweł Malicki Marcin Motyl Michał Przybyła Katarzyna Rzetelska Sandra Szatan Dominik Więcek Emily Wong Janusz Stolarski gościnnie Premiera: 28 listopada 2015, Międzynarodowe Targi Poznańskie Czas trwania: 70 minut „Lament” rozumiany jest tu wielorako. Jako zagadnienie wielopłaszczyznowe odnoszące się zarówno do kwestii osobistych, jak i rodzaju stanu psychicznego oraz emocjonalnego, który dotyka artystę w relacji z dziełem i jego oceną. Jest więc to także indywidualny dialog każdego z twórców spektaklu z różewiczowską „raną”. Twórców interesuje wniknięcie w transgresywny świat, jaki rodzi się między przestrzenią traumy a przestrzenią dzieła, które pełni terapeutyczny, a zarazem ekspiacyjny charakter. Istota intymności wyznania zawarta w utworach składających się na tom Różewicza, stała się dla twórców spektaklu inspiracją do działania, zmierzającego do podjęcia pracy nad wybranymi wątkami i motywami, które w sposób kreacyjny wpisuje dzieło w strukturę gatunkową teatru tańca. Równoważąc znaczenie słowa i ruchu, budując strukturę dramaturgiczną ze znaku semantycznego i znaku ciała, twórcy spektaklu, myślą o dychotomii świata i dychotomii sztuki. Układ formalny spektaklu obejmuje dwa wymiary czasowe, w których umieszczone są postaci i rozgrywają się relacje między nimi. Te przestrzenie równoległe budują świat poetyckorealistyczny, adekwatny do języka teatru, jakim operował w swojej twórczości Tadeusz Różewicz. Niezwykle istotna rola w spektaklu przypisana jest też warstwie plastycznej, muzycznej i multimediom, które nie pełnią funkcji ornamentacyjnej, lecz znaczeniową.