Sztuka inspirowana biografią Tomasza Sikorskiego – wybitnego, awangardowego kompozytora, pianisty, prekursora minimalizmu w muzyce, który zmarł w niejasnych okolicznościach w 1988 r. w wieku 49 lat. Twórca, niedoceniany za życia, zmagał się z depresją, alkoholizmem i osamotnieniem. Został znaleziony martwy w swym malutkim mieszkaniu na warszawskim MDMie. Autorka sztuki wykorzystuje konwencję teatru w teatrze. Akcja jest udramatyzowanym ciągiem domysłów, hipotez, przypuszczeń na temat ostatniego okresu życia i tajemniczej śmierci artysty, jakie snuje dwoje aktorów i reżyser przygotowujący spektakl o Sikorskim. Mamy do czynienia po części z inscenizacją, po części z dokumentem wypowiedzi Teresy Różyłło, przyjaciółki artysty, po części zaś z koncertem. Wykorzystana w spektaklu muzyka Tomasza Sikorskiego nie jest jedynie ilustracją, lecz stanowi integralną część przedstawienia.