I. Zakres wniosku

W związku z nowelizacją ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1592), termin składania wniosków o zmianę zezwoleń na zbieranie odpadów, zezwoleń na przetwarzanie odpadów, zezwoleń na zbieranie i przetwarzanie odpadów, a także pozwoleń na wytwarzanie odpadów i pozwoleń zintegrowanych, uwzględniających zbieranie lub przetwarzanie odpadów, uzyskanych przed dniem 5 września 2018 r., został przedłużony do dnia 5 marca 2020 r.

Obowiązek w tym zakresie służy dostosowaniu posiadanych decyzji do wymagań wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 4 i 6a oraz ust. 2 pkt 5 i 7b ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2019 r., poz. 701 ze zm.).

We wniosku o zmianę decyzji należy wskazać:

1. maksymalną masę poszczególnych rodzajów odpadów i maksymalną łączną masę wszystkich rodzajów odpadów, które mogą być magazynowane w tym samym czasie oraz które mogą być magazynowane w okresie roku;
2. największą masę odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającą z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;
3. całkowitą pojemność (wyrażoną w Mg) instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;
4. proponowaną formę i wysokość zabezpieczenia roszczeń, o którym mowa w art. 48a ustawy o odpadach.

Do wniosku należy dołączyć:

1. operat przeciwpożarowy, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy o odpadach;
2. zaświadczenia o niekaralności, o których mowa w art. 42 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy o odpadach;
3. oświadczenie o niekaralności, o którym mowa w art. 42 ust. 3a pkt 3 ustawy o odpadach;
4. oświadczenie, że w stosunku do posiadacza odpadów będącego osobą:
   a) fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą,
   b) prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo wspólnika, prokurenta, członka zarządu lub członka rady nadzorczej tego posiadacza odpadów prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna
   – nie wydano, na podstawie przepisów ustawy o odpadach, ostatecznej decyzji o cofnięciu zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie i przetwarzanie odpadów lub nie wymierzono co najmniej trzykrotnie administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w art. 194 tej ustawy, w wysokości przekraczającej łącznie kwotę 150 000 zł;
5. oświadczenie, że wspólnik, prokurent, członek zarządu lub członek rady nadzorczej posiadacza odpadów nie jest lub nie był wspólnikiem, prokurentem, członkiem rady nadzorczej lub członkiem zarządu innego przedsiębiorcy:
   a) w stosunku do którego wydano ostateczną decyzję o cofnięciu zezwolenia
   na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, zezwolenia
   na zbieranie i przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie i przetwarzanie odpadów lub
   b) któremu wymierzono co najmniej trzykrotnie administracyjną karę pieniężną, o której mowa w art. 194 ustawy o odpadach, w wysokości przekraczającej łącznie kwotę 150 000 zł
   – za naruszenia popełnione w czasie, gdy jest lub był wspólnikiem, prokurentem, członkiem rady nadzorczej lub członkiem zarządu tego innego przedsiębiorcy.
6. postanowienie, o którym mowa w art. 42 ust. 4c ustawy o odpadach;
7. decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm.), w przypadku gdy dla terenu, którego wniosek dotyczy, nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, chyba że uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie jest wymagane.

Oświadczenia, o których mowa w pkt 3-5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

II. Zabezpieczenie roszczeń

Zabezpieczenie roszczeń winno zostać ustanowione w wysokości umożliwiającej pokrycie kosztów wykonania zastępczego:

1. decyzji nakazującej posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania, o której mowa w art. 26 ust. 2 ustawy o odpadach;
2. obowiązku wynikającego z art. 47 ust. 5 ww. ustawy (usunięcie odpadów wskutek cofnięcia zezwolenia/pozwolenia).

Wysokość stawek zabezpieczenia roszczeń za 1 Mg magazynowanych odpadów określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 7 lutego 2019 r. w sprawie wysokości stawek zabezpieczenia roszczeń (Dz. U. poz. 256).

Zabezpieczenie roszczeń może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej. W gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisie ubezpieczeniowej stwierdza się, że w dowolnym czasie, do wydania ostatecznej decyzji o zwrocie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej, o której mowa w art. 48a ust. 18 ustawy o odpadach, w razie wystąpienia negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, powstałych w wyniku niewywiązania się przez podmiot z obowiązków określonych w ustawie, w tym obowiązków wynikających z posiadanego zezwolenia/pozwolenia, lub konieczności usunięcia odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich magazynowania lub składowania, bank lub zakład ubezpieczeniowy uregulują zobowiązania na rzecz organu prowadzącego egzekucję tych obowiązków.

Nadto, w treści gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej, jako beneficjentów, należy wskazać:

1. organ wydający decyzję nakazującą usunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania, którym będzie właściwy miejscowo wójt, burmistrz lub prezydent miasta;
2. organ prowadzący egzekucję obowiązku wynikającego z art. 47 ust. 5 ustawy o odpadach, którym będzie Marszałek Województwa Wielkopolskiego.

Posiadacz odpadów jest obowiązany utrzymywać ustanowione zabezpieczenie roszczeń przez okres obowiązywania zezwolenia/pozwolenia i po zakończeniu ich obowiązywania, do czasu uzyskania ostatecznej decyzji o zwrocie zabezpieczenia roszczeń, o której mowa w art. 48a ust. 18 ustawy o odpadach.

Co do zasady data obowiązywania gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej, winna zostać określona w sposób opisowy, tj. do czasu uzyskania, przez posiadacza odpadów, ostatecznej decyzji o zwrocie ustanowionego zabezpieczenia roszczeń. Dopuszczalne jest również udzielenie gwarancji lub polisy na czas oznaczony, np. na okres roku. W takim przypadku konieczne będzie jednak coroczne przedłużanie okresu gwarancyjnego (ubezpieczenia), bądź uzyskiwanie nowej gwarancji lub polisy, zachowując ciągłość ustanowionego zabezpieczenia roszczeń.

Marszałek Województwa Wielkopolskiego określa formę i wysokość zabezpieczenia w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Postanowienie to jest wydawane w toku postępowania w sprawie zmiany zezwolenia/pozwolenia. Posiadacz odpadów jest obowiązany wpłacić zabezpieczenie roszczeń w formie depozytu i poinformować o tym Marszałka Województwa Wielkopolskiego albo złożyć oryginał gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej tutejszemu Organowi, w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia ostatecznego postanowienia. Zabezpieczenie roszczeń w formie depozytu jest wpłacane na odrębny rachunek bankowy wskazany przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego.

III. Zabezpieczenie roszczeń w przypadku prowadzenia odzysku polegającego na wypełnianiu terenów niekorzystnie przekształconych

Wskutek nowelizacji ustawy o odpadach, dokonanej mocą ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1579), obowiązek ustanowienia i utrzymywania zabezpieczenia roszczeń ciąży również na posiadaczu odpadów prowadzącym odzysk polegający na wypełnianiu terenów niekorzystnie przekształconych.

Wysokość zabezpieczenia roszczeń dla odzysku polegającego na wypełnianiu terenu niekorzystnie przekształconego oblicza się jako iloczyn masy odpadów przewidywanych do przetworzenia w okresie roku oraz stawki zabezpieczenia roszczeń w wysokości określonej dla magazynowanych odpadów w przepisach ww. rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 7 lutego 2019 r. w sprawie wysokości stawek zabezpieczenia roszczeń.

Ustanowienie zabezpieczenia roszczeń następuje:

1. w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji dostosowawczej, o której mowa w pkt I niniejszej informacji – wówczas we wniosku wskazuje się proponowaną formę i wysokość zabezpieczenia roszczeń;
2. w ramach odrębnej procedury, jeżeli posiadacz odpadów uzyskał decyzję dostosowawczą jeszcze przed dniem wejścia w życie przywołanej ustawy nowelizującej z dnia 19 lipca 2019 r. (tj. przed 6 września 2019 r.) albo uzyskał nowe zezwolenie/pozwolenie w okresie od 6 września 2018 r. do 5 września 2019 r. – wówczas, w terminie do dnia 6 listopada 2019 r., należy zawnioskować o wydanie postanowienia określającego formę i wysokość zabezpieczenia roszczeń.

IV. Skutki niewykonania obowiązków

Jeżeli posiadacz odpadów nie złoży wniosku spełniającego wymagania, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej, w terminie do dnia 5 marca 2020 r., zezwolenie na zbieranie odpadów, zezwolenie na przetwarzanie odpadów, zezwolenie na zbieranie i przetwarzanie odpadów albo pozwolenie na wytwarzanie odpadów lub pozwolenie zintegrowane, w zakresie określenia wymagań dotyczących zbierania lub przetwarzania odpadów, wygasa. W przypadku złożenia niekompletnego wniosku posiadacz odpadów zostanie wezwany do usunięcia braków formalnych podania. Jeżeli braki zostaną usunięte we wskazanym terminie, postępowanie będzie kontynuowane.

Objaśnienia prawne Ministra Klimatu dostępne poniżej w plikach do pobrania

W razie stwierdzenia, że zabezpieczenie roszczeń nie zostało ustanowione lub zostało ustanowione niezgodnie z postanowieniem wydanym przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego, w szczególności w wysokości niższej niż wymagana, tutejszy Organ cofnie zezwolenie/pozwolenie. Zezwolenie/pozwolenie zostanie cofnięte również w przypadku, gdy Marszałek Województwa Wielkopolskiego odmówi dokonania jego zmiany na podstawie art. 41a ust. 4a lub art. 46 ust. 1-1f ustawy o odpadach.

W przypadku niezłożenia wniosku o wydanie postanowienia określającego formę i wysokość zabezpieczenia roszczeń, w terminie do dnia 6 listopada 2019 r., zezwolenie zostanie cofnięte.