ks. Bolesław Jordan

ps. Piotr

31.03.1899 – 01.1945

Źródło zdjęcia: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie

Autor tekstu: Renata Wełniak, kustosz Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie

ks. Jordan Bolesław urodził się 31 marca w Grudziądzu, w rodzinie Józefa oraz Antoniny z domu Kaczmarek. Po ukończeniu w 1919 r. gimnazjum w Grudziądzu wstąpił do Seminarium Duchownego w Pelplinie. Od 20 sierpnia 1920 r. kontynuował naukę w Seminarium Duchownym w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 grudnia 1922 r. w Gnieźnie. Władze kościelne od 1 stycznia 1923 r. skierowały go najpierw na wikariat do Lubasza. Następnie od 1925 r. sprawował funkcję kapelana Wojsku Polskim. W 1929 r. przebywał kolejno w Zbąszyniu i Kościanie, pełniąc obowiązki misjonarza. Z Kościana został przeniesiony w 1934 r. do parafii w Panience koło Jarocina, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w 1939 r. Następnie przeniósł się do parafii Wysocko Wielkie w powiecie ostrowskim.

Lata wojny spędził ukrywając się najpierw (1939–1940) w Wysocku Wielkim, a potem przeniósł się do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie w latach 1941–1943 mieszkał przy ul. Kaliskiej 20/7. Zameldowany pod swoim nazwiskiem, pracował w niemieckiej firmie jako urzędnik. W tym czasie prowadził tajną działalność duszpasterską, odprawiał potajemnie nabożeństwa, słuchał spowiedzi, udzielał sakramentów świętych, był także kapelanem AK w Ostrowie Wlkp. (ps. „Piotr”). W obawie przed aresztowaniem ukrywał się we wsi Pruślin, a następnie w leśniczówce Smardowice. Zagrożony dekonspiracją, wyjechał do Trzemeszna, gdzie pracował jako sanitariusz w jednym z niemieckich gabinetów lekarskich. Obawiając się aresztowania, udał się do swoich krewnych w Inowrocławiu. W drodze do Inowrocławia w maju 1944 r. został aresztowany przez policję niemiecką w Gnieźnie, za brak przepustki na przejazd. Przekazany gestapo, początkowo został osadzony w więzieniu w Gnieźnie, a następnie przetransportowany do gestapo w Poznaniu i umieszczony w obozie w Żabikowie, gdzie potajemnie pełnił posługę duszpasterską dla więźniów politycznych. Według relacji Bolesława Mocka, zginął w czasie ewakuacji kolejowej więźniów z niemieckiego obozu karno-śledczego w Żabikowie do KL Sachsenhausen w styczniu 1945 r.

Projekt powstał we współpracy z oddziałem IPN Poznań oraz Muzeum Martyrologicznym w Żabikowie.