Gertruda Leńska

Gertruda Leńska

29.01.1915 – 24.07.1998

Źródło zdjęcia: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie

Autor tekstu: Renata Wełniak, kustosz Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie

Gertruda Leńska urodziła się 29 stycznia 1915 r. w Oberhausen (Nadrenia). Pochodziła z rodziny inteligenckiej. W 1920 r. wraz z rodzicami wróciła do kraju. W 1930 r. ukończyła Gimnazjum im. gen. Zamojskiej w Poznaniu. W 1934 r. uzyskała świadectwo dojrzałości w Liceum im. Dąbrówki w Poznaniu. W czasie lat szkolnych należała do organizacji Przysposobienie Wojskowe Kobiet. W latach 1934–1937 studiowała na Wydziale Wychowania Fizycznego UP. Po ukończeniu studiów przez rok pracowała jako nauczycielka wychowania fizycznego w Gimnazjum i Liceum im. Matki Marceliny w Jazłowcu. Latem 1939 r. odbyła wakacyjny kurs przysposobienia wojskowego w Warszawie, który ukończyła ze stopniem instruktora ratownictwa. Ostatnie miesiące poprzedzające agresję Niemiec na Polskę spędziła w Poznaniu.

W czasie okupacji pracowała w Powszechnym Towarzystwie Ubezpieczeń jako  maszynistka. Do konspiracji zaprzysiężona została przez Wacława Ławrientiewa. To z jego inicjatywy w dniu 1 stycznia 1941 r. zrezygnowała z pracy w Towarzystwie Ubezpieczeń i rozpoczęła pracę w fabryce DWM jako stenotypistka. Zajmowała się zbieraniem informacji dotyczących zapatrzenia i gospodarki materiałowej oraz zamówień, odbiorców i zakładów kooperujących.

Aresztowano ją w miejscu pracy 1 listopada 1943 r. w wyniku dekonspiracji siatki. Osadzono ją kolejno w siedzibie gestapo w byłym w Domu Żołnierza, w Forcie VII (cela nr 16) oraz w niemieckim obozie karno-śledczym w Żabikowie (w okresie 1–4 grudnia 1943 r.). Następnie przetransportowano ją do więzienia przy ul. Młyńskiej, skąd trafiła  do więzienia w Zwickau. Zarejestrowana jako więzień śledczy nr 1455, osadzona była od grudnia 1943 r. do 20 kwietnia 1944 r. Następnie więziona w Moabicie, w areszcie Berlin-Charlottenburg, skąd trafiła do Żabikowa. W dniu 13 czerwca 1944 r. odzyskała wolność poprzez zwolnienie z obozu w Żabikowie.

Po wojnie podjęła pracę w szkolnictwie, a następnie w HCP jako pracownik zaopatrzenia. Została odznaczona Krzyżem Partyzanckim, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła 24 lipca 1998 r.
 

Projekt powstał we współpracy z oddziałem IPN Poznań oraz Muzeum Martyrologicznym w Żabikowie.