trwa ładowanie strony
wczytywanie strony

ppor. dr Wanda Błeńska

    Baner 85 rocznicy Powstania Polskiego Państwa Podziemnego

    Wanda Błeńska

    ppor. dr Wanda Błeńska

    ps. Szarotka, Grażyna

    30.10.1911 – 27.11.2014

     

     

    Źródło zdjęcia: dr hab. Max Skorwider

     

     

    Wanda Błeńska polska lekarka, misjonarka i działaczka podziemna, znana przede wszystkim ze swojej wieloletniej pracy z chorymi na trąd w Ugandzie. Urodziła się 30 października 1911 r. w Poznaniu. W 1934 r. ukończyła studia medyczne na Uniwersytecie Poznańskim. Po studiach odbyła specjalizację w zakresie medycyny tropikalnej, co miało kluczowy wpływ na jej późniejszą działalność. Jej zainteresowanie chorobami tropikalnymi zrodziło się na początku kariery, a potem przerodziło w pasję, którą realizowała przez resztę swojego życia. Podczas II wojny światowej, po inwazji Niemiec na Polskę, Wanda Błeńska zaangażowała się w działalność konspiracyjną.

    Jako członkini Armii Krajowej pełniła rolę łączniczki oraz współpracowała z podziemnymi strukturami medycznymi. W okresie okupacji niemieckiej nie tylko leczyła chorych, ale także pomagała w ukrywaniu osób zagrożonych aresztowaniem, a jej praca w warunkach konspiracyjnych wymagała ogromnej odwagi i determinacji.

    W 1944 r. z powodu działalności konspiracyjnej, została zmuszona do ucieczki do Niemiec, gdzie przez krótki czas przebywała w obozie przejściowym. Po wojnie wróciła do Polski. W 1951 r. wyjechała do Ugandy, gdzie przez 40 lat pracowała w ośrodku dla chorych na trąd w Bulubie. Zdobyła międzynarodowe uznanie i była nazywana „Matką Trędowatych”. Jej życie to przykład niezwykłego oddania medycynie, służbie potrzebującym oraz działalności patriotycznej. Po powrocie do Polski w latach 90. Wanda Błeńska nadal angażowała się w działalność społeczną i medyczną, prowadząc wykłady z medycyny tropikalnej oraz dzieląc się swoim doświadczeniem. Otrzymała wiele odznaczeń za swoją pracę, w tym Order Uśmiechu, medal Benemerenti, który odebrała z rąk Jana Pawła II, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Medal Fundacji Humanitarnej "Redemptoris missio" - "Tym, którzy czynią dobro".

    Zmarła 27 listopada 2014 r. w Poznaniu, w wieku 103 lat. Jej postać na stałe wpisała się w historię zarówno polskiego podziemia, jak i światowej medycyny tropikalnej.



    Wkrótce opublikujemy kolejny biogram!

    Projekt powstał we współpracy z oddziałem IPN Poznań oraz Muzeum Martyrologicznym w Żabikowie.

    Zachęcamy do śledzenia naszego cyklu biografii oraz uczestnictwa 27 września br. w 85. rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego. Organizatorem uroczystości jest Samorząd Województwa Wielkopolskiego.